ID:7916
star star star star star_border
Zapytaj o ofertę

F.H.U. Dipol Piotr Kogut

Instalacje teletechniczne: zamki hotelowe, telewizja, Internet, telefonia
Długa 49, 27-600 Sandomierz
świętokrzyskie
Dyrektywa CPR - nowy porządek kablowy
Dyrektywa CPR (ang. Construction Products Regulation) jest rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 roku, odnoszącym się do wyrobów budowlanych (zastąpiło dyrektywę 89/106 EEC). Rozporządzenie to klasyfikuje wyroby budowlane, a także precyzuje przepisy dotyczące metod ich testowania. Rozporządzenie weszło w życie 1 lipca 2013 roku. Dla przewodów i kabli stosowanych jako wyroby budowlane dyrektywa CPR opiera się na zharmonizowanej normie europejskiej EN 50575:2014, której data wdrożenia została ustalona na 1.07.2016. Od tej daty producenci/importerzy mieli 12 miesięcy, aby zapewnić pełną zgodność z nowymi przepisami oraz w tym czasie dostosować się do nowych wymagań. Oznacza to, że od 1 lipca 2017 r. wszystkie przewody instalacyjne traktowane są jako wyroby budowlane podlegające stosownym regulacjom. Nowe przepisy nakładają na producentów obowiązek opracowania i udostępnienia Deklaracji Właściwości Użytkowych DoP (ang. Declaration of Performance), a także oznakowania wyrobów objętych normą odpowiednim znakiem CE. Europejska Norma EN50575 określa wymagania dotyczące właściwości w warunkach działania ognia, metody badań i oceny kabli zasilających, sterowniczych i telekomunikacyjnych stosowanych w obiektach budowlanych o określonej klasie odporności pożarowej. Kable i przewody objęte niniejszą normą są przeznaczone do zasilania energią elektryczną oraz zastosowań telekomunikacyjnych w budynkach oraz innych obiektach budowlanych w celu ograniczenia powstawania oraz rozprzestrzeniania się ognia i dymu. Niniejsza Norma Europejska dotyczy:
  • kabli elektroenergetycznych – żył izolowanych i przewodów stosowanych np. do zasilania energią elektryczną;
  • kabli sterowniczych i telekomunikacyjnych – przewodów, kabli symetrycznych oraz współosiowych z żyłami metalowymi stosowanymi np. w urządzeniach telekomunikacyjnych, do transmisji danych, sygnałów częstotliwości radiowej i wizyjnych oraz sygnalizacyjnych i sterowniczych;
  • kabli światłowodowych – stosowanych np. w urządzeniach telekomunikacyjnych, do przesyłania danych, sygnałów częstotliwości radiowej i wizyjnych oraz w urządzeniach sygnalizacyjnych i aparaturze sterowniczej.

Dotychczas, kable i przewody były wyłącznie produktami elektrotechnicznymi podlegającymi zasadom bezpieczeństwa produktu w ramach Dyrektywy LVD (niskonapięciowa) i podlegały regułom oznaczania przez producenta znakiem CE. Nowe zasady ustanowione przez normę EN50575 nakładają obowiązek dla producentów (importerów i dystrybutorów) wykonania badań przez notyfikowane jednostki certyfikujące/laboratoria celem uzyskania stosowanych certyfikatów potwierdzających klasę odporności ogniowej oraz przygotowanie Deklaracji Właściwości Użytkowych (DoP) dla potwierdzenia Euroklasy produktu. Euroklasa umożliwia badanie reakcji wyrobów budowlanych na ogień (w tym kabli i przewodów teleinformatycznych i telekomunikacyjnych) i klasyfikowanie ich według tych samych zasad i kryteriów w całej Europie. Oznaczenie tej klasyfikacji ogniowej można już znaleźć na etykietach wielu wyrobów budowlanych, a niedługo będzie wymagane dla wszystkich.

Dyrektywa CPR zgodnie z normą EN50575 definiuje podział na siedem Euroklas, charakteryzujący kable oraz przewody pod względem reakcji na ogień, jako klasy: Aca, B1ca, B2ca, Cca, Dca, Eca, Fca wraz z kryteriami dodatkowymi, uwzględniającymi wydzielanie dymu, występowanie płonących kropli oraz kwasowość produktów rozkładu termicznego i spalania. Klasa Aca definiuje "kable niepalne", a do klasy Fca zaliczamy kable i przewody, które nie spełniają wymogów klasy Eca. Dodatkowo poniżej przedstawiono oznaczenia kryteriów uzupełniających:
  • s1, s2 - wydzielanie dymu,
  • d1, d2 - wydzielanie płonących kropel/cząstek,
  • a1 - wydzielanie kwasów.

 

Galeria